Forsíðumynd: Rafmagnsmöstur við fljót í sólarlaginu.

Við hjá Landsneti gefum árlega út Kerfisjöfnuð – skýrslu sem varpar ljósi á stöðu og þróun framboðs og eftirspurnar raforku næstu fimm árin. Skýrslan er lykilverkfæri til að greina líklegar áskoranir í raforkukerfinu og styður við ákvarðanatöku um hvernig tryggja megi afhendingaröryggi, bæta nýtingu flutningskerfisins og stuðla að orkuskiptum.

Tilgangur og áherslur skýrslunnar

Kerfisjöfnuður 2025–2029 veitir heildstæða mynd af því hvernig jafnvægi milli orkuvinnslu og orkunotkunar þróast næstu ár – bæði að því er varðar afl og heildarorku.

Meðal lykilspurninga sem skýrslan svarar eru: Er nóg rafmagn fyrir alla notendur? Og ef ekki – hvað þarf að gera til að bregðast við?

Meðal þess sem metið er:

  • Líkur á orkuskorti og aflskorti
  • Hvar og hvenær skerðingar gætu orðið
  • Áhrif flutningstakmarkana og helstu flöskuhálsa í kerfinu
  • Áhrif áætlaðra framkvæmda í framleiðslu og flutningskerfi á stöðuna

Þröngt í búi – líkur á orkuskorti fara vaxandi

Raforkukerfið stendur frammi fyrir vaxandi áskorunum. Ef ekki verður gripið til aðgerða gæti komið til orkuskorts og skammtana.

2026

14%

líkur á orkuskorti

2029

≈ 70%

líkur á orkuskorti

Skortur gæti orðið allt að 800 GWst í verstu tilvikum.

Flutningskerfið víða við mörk sín

Flöskuhálsar í flutningskerfinu koma í veg fyrir að ný orka nýtist þar sem mest er þörf. Snið IIIb – tengingin milli Norður- og Suðurlands – er stærsta einstaka hindrunin.

Flutningstakmarkanir hafa kostað þjóðarbúið 11–15 milljarða króna á ári

Hætta er á aflskorti á tímabilinu, einkum á háálagstímum

Mest hætta á skerðingum er yfir veturinn (október–apríl)

Snið IIIb sem sýnir

Orkuöryggi þarf samstillt átak

Til að tryggja nægt rafmagn og draga úr hættu á skömmtunum þarf að ráðast í fjölbreyttar aðgerðir.

Styrkja flutningskerfið

Flutningskerfið takmarkar nýtingu raforku þar sem þörfin er mest. Lykilverkefni eins og Blöndulína 3 og Holtavörðuheiðarlínur munu bæta flutningsgetu, draga úr skerðingum og styrkja nýtingu kerfisins.

Auka orkuframleiðslu

Eftirspurn eftir raforku vex hraðar en framboðið. Nýjar virkjanaframkvæmdir og uppfærsla eldri virkjana eru nauðsynlegar til að tryggja afhendingaröryggi og styðja við orkuskipti, þrátt fyrir flókin leyfisferli.

Nýta sveigjanleika notenda

Sveigjanleiki stórnotenda og orkugeymslur geta jafnað álag, aukið öryggi og dregið úr þörf fyrir dýrar fjárfestingar. Til þess þarf virkan markað og skýra hvata til þátttöku í notkunarsvörun.

Án aðgerða: Hver eru líkleg áhrif?

Orkuskortur óumflýjanlegur

Orkuskortur verður nær óumflýjanlegur á síðari hluta tímabilsins

Flutningskerfið að ná þolmörkum

Flutningskerfið nær hámarksgetu víða og hætta skapast á skerðingum

Töf á orkuskiptum og vexti

Orkuskipti og efnahagsvöxtur tefjast vegna skorts á aðgengilegri raforku

Töpuð tækifæri vegna raforkuskorts

Tækifæri til nýsköpunar og atvinnuuppbyggingar glatast þar sem raforkuöryggi verður ekki tryggt

Aðgerðir sem bæta stöðuna

Nýjar virkjanir og styrking flutningskerfisins

Sambland af nýjum virkjunum og styrkingu flutningskerfisins dregur úr líkum á skerðingum og tryggir afhendingu

Sveigjanleg notkun og geymslur

Sveigjanleg notkun stórnotenda og/eða orkugeymslur geta hjálpað kerfinu að standast álagstoppa

Raforkumarkaður og verðmyndun

Skipulagðir raforkumarkaðir og virk verðmyndun stuðla að orkusparnaði og aukinni skilvirkni

Sameinaðar aðgerðir á sviði vinnslu, flutnings og eftirspurnar gefa bestu niðurstöðurnar.

Undanfarin ár hefur þróun eftirspurnar farið fram úr uppbyggingu innviða og nýrrar orkuvinnslu, sem veldur aukinni spennu í kerfinu, einkum þegar náttúrulegar sveiflur í vatnsbúskap bætast við. Þetta gerir kerfið viðkvæmt – sérstaklega yfir vetrartímann þegar notkunin er mest.

Óleystir flöskuhálsar í flutningskerfinu hafa einnig áhrif á hvernig nýjar orkueiningar nýtast og hvort rafmagn kemst leiðar sinnar þangað sem þörfin er mest. Þótt til séu hagkvæmir virkjanakostir á landsbyggðinni er það skortur á tengingum og dreifingu sem oft ræður úrslitum – bæði fyrir afhendingu og orkunýtingu.

Skýrslan sýnir að ef ekki verður gripið til aðgerða, þá versnar ástandið hratt. Það sem áður voru sviðsmyndir af „mögulegum“ vandamálum eru nú að þróast í líklegri atburðarás. Til þess að stöðva þá þróun þarf bæði markviss viðbrögð við skammtímaáhættu og framtíðarsýn um hvernig byggja eigi upp sterkara og sveigjanlegra raforkukerfi.

Verði brugðist við með heildstæðum hætti – með styrkingu flutningskerfisins, nýrri orkuvinnslu, aukinni sveigjanleika í notkun og virkari raforkumarkaði – má draga verulega úr áhættunni og tryggja að orkan nýtist þar sem hún skiptir mestu máli fyrir samfélagið í heild. Í því felst ekki aðeins afhendingaröryggi, heldur líka grundvöllur orkuskipta og áframhaldandi atvinnuuppbyggingar.